[kerberos]

Stare zdjęcia z żnińskiej stacji:
[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Może coś u Was jest w domowych archiwach z żnińską koleją w tle?

Niestety ostatnio wycięto wiekszosć semaforów kształtowych od strony Damasławka...

Jarosław Woźny

[leo]

Piękne wspomnienia. Najeździłęm się takim właśnie składem. Tyle tylko, że moim kierunkiem była przeważnie Bydgoszcz, czasem Wapno z przesiadką w Damasławku, a te pociągi na załączonych fotografiach stoją przodem w stronę Inowrocławia. Chyba, że czas i oddalenie nie pozwalają mi już prawidłowo ustalić topografii żnińskiego dworca.

Chętnie dziś w na fali nostalgii wsiadłbym do takiego wagonu, w którym wzdłuż wszystkich przedziałów po zewnętrznej stronie biegną długaśne stopnie. Okna ciężko się otwierają, podtrzymywane na brezentowych pasach. Dym z lokomotywy wpada do przedziału więc szarpiemy się z zamknięciem opornych okien. Zapada zmrok bo to już czas zimowy a my wracamy z Bydgoszczy tym "o szóstej" i przychodzi wąsaty pan konduktor, przypala gazową lampę od swej archaicznej służbowej karbidówki i groźnie wyglądającym niklowanym narzędziem dziurawi nasz bilet. I jeszcze plącze się w zakamarkach pamięci ten charakterystyczny dźwięk, z jakim pani kasjerka datowała bilet, gdy już odstaliśmy swoje w tych długich kolejkach na bydgoskiej hali dworcowej.

Pamiętam też przeboje związane z dostaniem się do autobusu na dawnym PKS-ie przy Placu Kościeleckich, ale to już nie miało w sobie tego romantyzmu co kolej żelazna. Dzisiejsze spalinówki to już nie to. Dobrze, że jeszcze funkcjonuje nasza stara poczciwa ciuchcia. Korzystam z niej czasem podczas moich wizyt na Pałukach i wcala nie wstydzę się przyznać, że czuję się wtedy jak mały chłopiec w lunaparku.

[paluczanin]

pamietam jeszcze te czasy, szkoda ze nie wrócą

[kerberos]

[leo]

No to widzę, że objawił się nam kolejny (a może raczej "kolejowy") Żniniak z oddali. Twoje fachowo żargonowe określenia sugerują, że albo sam jesteś człowiekiem z branży kolejowej, albo z kolejarskiej rodziny, na co wskazywałyby wspomnienia pociągów obserwowanych z okna. A to było możliwe chyba tylko z tych służbowych domków przy jednej tylko ulicy. W każdym razie widzę, że zarówno kolejnictwo, jak i nasz kochany Żnin siedzą w Tobie głęboko. No i dobrze. Dzięki temu są jeszcze sprawy, które nas "stamtąd" integrują na odległość wokół czegoś naprawdę fajnego. Nie musimy się wstydzić naszych korzeni. Wręcz przeciwnie - uważam, że mamy trochę powodów do dumy.

A co do uwagi, że PKS był na Placu Działowym to oczywista prawda ale nie zwróciłeś uwagi, iż był to opis moich powrotów z Bydgoszczy a tam dworzec mieścił się na Placu Kościeleckich tuż za Starym Rynkiem. Tak więc rację mamy obaj.

Jeśli chodzi o Twoje ubolewanie, ze brak w naszej ciuchci składu retro, to myślę, że nie całkiem masz rację. Te wszystkie zabytkowe wagoniki, w tym również towarowe, które jeszcze nie tak dawno zwoziły np buraki do cukrowni od okolicznych plantatorów, można obejrzeć na ekspozycji w Wenecji. Za to wystarczającym dla mnie wrażeniem retro jest przejażdżka wagonikiem osobowym z jego śmiesznymi popielniczkami oraz wzruszającym piecykiem węglowym. Podczas moich pałuckich wojaży bardzo lubię rowerowe wycieczki tamtejszym odcinkiem Szlaku Piastowskiego. Zawsze ścigam się z kolejką na odcinku od Wenecji do Biskupina i mimo że ja mam trasę bardziej okrężną, zawsze wygrywam. Przynajmniej dotychczas.

[kerberos]

[leo]

Obecnie mieszkam w obszarze obsługiwanym przez linię WKD (dawn EKD) ale gdzie tam jej do żnińskiej ciuchci (nawet tej ze spalinówką bo o Leonie to już szkoda gadać). W swoim czasie bardzo dużo się najeździłem WKD-ką do kolegi mieszkającego wówczas w Leśnej Podkowie ale te podróże nie miały w sobie tego romantyzmu.

Zdaje się, że gdzieś w kraju chodzą jeszcze lokalne składy ciągnięte przez lokomotywy parowe. Chętnie bym któregoś lata swoje wakacyjne wyjazdy tak dopasował, by spędzić godzinę w rozklekotanym wagoniku pociągu pędzącego w porywach chyba z 60 km/h. żeby za oknem przeleciał snop iskier a na peronie owionęły nas kłęby pary przy akompaniamencie tego "puff puff" z lokomotywy.

Młodsze pokolenie zna te klimaty w wersji mocno zubożonej z westernów bo chyba nawet mało kto widział film "Człowiek na torze". Chociaż jeśli chodzi o zainteresowania tego typu, to środowisko kolejarskie zostało trochę przedstawione w "Polskich drogach", sporo można też wyczytać u Reymonta, pewną rolę odgrywa Kolej Warszawsko-Wiedeńska w "Lalce" a nie mogę sobie przypomnieć, czy coś było może u Hłaski. W każdym razie temat kolei był tak bardzo malowniczy dla literatury i filmu, że nie bez powodu pierwszy publicznie pokazany obraz ruchomy to właśnie "przyjazd pociągu na stację".

[kerberos]

[xnifar]

Leo, najbliżej Żnina działa, jednak tylko na zamówienie, w Gnieźnie.

[link widoczny dla zalogowanych]

Panowie, dlaczego temat kolei, kajaków został umiejscowieny w temacie MIASTO.
Tematy poświęcone turystyce, kolei wąskotorowej są już w innych miejscach.
W ten sposób przeglądający dostaną "reisefiber"

[paluczanin]

zrobie kiedys porzadek na forum, moze w jakis mrozny, sniezny, grudniowy dzien

[leo]

Dla mnie tematyka "kolejowa" jest tak urocza, że można ją umieścić w każdym dziale na forum. W dziedzinie "miasto" albo "ludzie" jest jak najbardziej na miejscu ponieważ kolej jako taka służyła od swego zarania właśnie łączeniu i miast, i ludzi.

W Żninie kolej mocno wrosła w miejscowy krajobraz. Na pewno wielu z nas ma stare wspomnienia związane z tą dziedziną. Kto z nas nie chodził bawić się na wagonikach stojących na bocznicy a wystarczająco lekkich, by w paru chłopaków wprawić je w ruch i zatrzymywać korbowym hamulcem. Cud, że przy tych zabawach nie było ofiar. Jednak adrenalina szła w górę choć wtedy nie tak się to nazywało.

Szkoda tylko, że obecnie żnińska kolej nie tętni już życiem, jak dawniej. Ileż to naczekaliśmy się nieraz przy zamkniętym szlabanie czekając na przejazd pociągu lub manewrującej lokomotywy? To jednak było znakiem, że kolej żyje. Teraz, gdy kilka razy w roku przyjeżdżam do Żnina lub z niego wyjeżdżam, nie zdarzyło mi się od dawna, abym stał na opuszczonej rogatce przy Cukrowni, która też zamilkła, ucichła, umarła...

Przypomnijcie sobie, jak w okresie kampanii jesiennej, pod płuczką rozłdowywano buraki z furmanek i z wagoników wąskotorówki, zwożących plony z okolicznych plantacji. Jak wieczorami ciągnęły przez miasto furmanki pełne parujących wysłodków. Bawiłem się już wtedy fotografią ale nie przyszło mi do głowy, że zrobienie paru takich zdjęć miałoby dziś wartość nie tylko sentymentalną lecz wręcz dokumentalną.

Żnin bez Cukrowni (z drużyną KS Cukrownik, odwiecznym rywalem Pałuczanki) oraz bez dynamicznej kolei i bez paru innych firm, które nie wytrzymały zderzenia z żelaznymi prawami wilczego kapitalizmu to już nie ten Żnin, który wielu z nas jeszcze pamięta. Zadbajmy więc o to, aby przynajmniej ta pamięć przetrwała. Pamięć o Żninie liczącym się na mapie gospodarczej, o Żninie, w którym pracy i chleba starczało dla wszystkich.

Ten wpis należałoby zadedykować przyszłym włodarzom miasta. Czy któryś z kandydatów zająknął się choć słowem, co zamierza uczynić, by młodzi Żniniacy nie byli skazani na szukanie pracy na Wyspach lub w Reichu?

[Tuner]

Budzące sentyment...Żnin na fotkach wyglądał jak małe części niewielkiej metropolii ...Dzisiaj wszystko jest takie martwe


[link widoczny dla zalogowanych]

[kerberos]

No to dorzucę do pieca:)

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

[paluczanin]

kerberos, piekne

[kerberos]

[leo]

Fajne zdjęcia i filmik, cudowne wspomnienia. Nie mogę się powstrzymać, by trochę dla siebie nie skopiować.

[Snook]

"Piękne,cudowne wspomnienia" i... tylko tyle pozostało nam ze żnińskiej kolei.Przynajmniej tej dużej.

[kerberos]

[xnifar]

To i ja dołączę stare już filmy:
http://www.youtube.com/watch?v=kOXkS9aoWLI
i film zrobiony bodajże przez "pałuczanina"
[link widoczny dla zalogowanych]

[kerberos]

Powrót do przeszłości:
[link widoczny dla zalogowanych]

Żnin 1976